بررسی رابطه میان عوامل شخصیتی و یادگیری دانشجویان حسابداری

هدف این پژوهش بررسی رابطه میان عوامل شخصیتی شامل توانایی برقراری ارتباط و تحمل ابهام، و یادگیری دانشجویان حسابداری کشور است. مطالعه پیش‌رو از نوع پیمایشی- کاربردی است. بررسی موضوع به‌ وسیله پرسشنامه و نمونه‌گیری از 132 نفر از دانشجویان حسابداری در مقطع‌های مختلف تحصیلی و طی سال 1396 صورت گرفته و برای تحلیل یافته‌های حاصل از آزمون دو فرضیه اصلی و چهار فرضیه فرعی پژوهشی، از روش الگوسازی معادلات ساختاری و نرم‌افزار اسمارت‌ پی‌ال‌اس، استفاده شده است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که بین عامل شخصیتی توانایی برقراری ارتباط و چهار زیرمجموعه آن شامل برقراری ارتباط شفاهی، برقراری ارتباط به‌وسیله مصاحبه، برقراری ارتباط به‌ وسیله مکالمه و برقراری ارتباط به‌ وسیله ارائه و یادگیری، رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد که بیشترین میزان مربوط به برقراری ارتباط به‌وسیله ارائه و کمترین میزان، مربوط به برقراری ارتباط شفاهی است. همچنین، بین عامل شخصیتی میزان تحمل ابهام و یادگیری نیز رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد.